Od kilkudziesięciu lat wzrasta emisja ditlenku węgla, będącego gazem cieplarnianym, generowanego zarówno przez zakłady przemysłowe jak i w procesach wytwarzania energii, w tym podczas spalania paliw w silnikach pojazdów. Zmniejszenie emisji CO₂ do atmosfery jest jednym z celów, który stawia przed sobą Unia Europejska. W odpowiedzi na to wyzwanie, na Wydziale Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, zespół naukowców pod kierunkiem prof. Adriany Zaleskiej-Medynskiej, pracuje nad rozwiązaniem umożliwiającym separację ditlenku węgla ze strumieni gazu.

 Ograniczenie występowania efektu cieplarnianego spowodowanego akumulacją gazów w atmosferze, w tym ditlenku węgla, powstającego m.in. podczas wytwarzania energii elektrycznej, ciepła, produkcji przemysłowej, czy transportu, jest aktualnie jednym z największych wyzwań stojących przed gospodarkami poszczególnych krajów. Jedną z odpowiedzi na nie jest zapobieganie emisji CO₂ do atmosfery, poprzez separację ditlenku węgla ze spalin przemysłowych, biogazu rolniczego lub powstającego na składowiskach odpadów. Problem separacji CO₂ ze strumieni gazowych jest szczególnie istotny w przypadku:

• jego separacji ze spalin emitowanych przez elektrownie i elektrociepłownie (światowa emisja 32 Gt/rok),
• z biogazu oraz
• ze strumienia zawierającego głównie CO₂/CH₄ celem podwyższenia jakości gazu ziemnego — (światowa emisja: 0,05 Gt/rok).

Na Wydziale Chemii, w Katedrze Technologii Środowiska, pod kierunkiem prof. dr hab. Adriany Zaleskiej – Medynskiej zespół naukowców – dr inż. Paweł Mazierski, mgr Jakub Sowik, mgr Mateusz Baluk, prowadzi prace nad nowatorską metodą separacji CO₂ ze strumieni  gazu. Głównym celem badań jest opracowanie nowych materiałów do wychwytywania ditlenku węgla, mających postać granulatu zbudowanego ze szkieletów metalo-organicznych. Proponowane tworzywa zostaną zaprojektowane w taki sposób, aby posiadały wysoką pojemność sorpcyjną względem CO_2. Dodatkowe właściwości charakteryzujące rozwiązanie, pozwolą na osiągnięcie wysokiej zdolności do odzysku zmagazynowanego CO₂, umożliwiając jego wielokrotne użycie oraz uzyskanie niskiego kosztu produkcji i regeneracji. Materiały funkcjonalne wyprodukowane w postaci granulatu, znajdą zastosowanie w firmach z branży energetyki odnawialnej wytwarzających ciepło i energię elektryczną, dostarczane do budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej oraz firm. np. w biogazowniach rolniczych, biogazowniach wykorzystujących biogaz wysypiskowy i z osadów ściekowych.

Projekt jest realizowany z funduszy Inkubatora Innowacyjności – edycja 4.  Celem programu  jest wsparcie procesu zarządzania wynikami badań naukowych i prac rozwojowych, w szczególności w zakresie ich transferu do gospodarki, wdrożenia i komercjalizacji poprzez podnoszenie gotowości technologicznej rozwiązań wytypowanych do realizacji w ramach prac przedwdrożeniowych.
Prof. dr hab. Adriana Zaleska-Medynska – chemik, fotochemik, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Od 2000 doktor nauk technicznych w zakresie technologii chemicznej. Od 2009 doktor habilitowany i profesor nadzwyczajny PG. Od 2012 kierownik Zakładu Inżynierii Środowiska Wydziale Chemii (WCh) UG, od 2013 kierownik Katedry Technologii Środowiska oraz Zespołu Fotokatalizy na WCh UG. Od 2014 profesor nauk technicznych (tytularny). Od grudnia 2020 Dyrektor Związku Uczelni w Gdańsku im. Daniela Fahrenheita. Odbyła staże zagraniczne m.in. w California Institute of Technology, USA (2001–2002), University of California at Berkeley, USA (2010–2011), Stanford University, USA (2012), National Institute for Environmental Science, Tsukuba, Japonia (2013), Weizmann Institute, Izrael (2018). Jest autorką 12 patentów i 14 zgłoszeń patentowych. Współtwórca prototypów urządzeń do fotokatalitycznego oczyszczania powietrza nagrodzonych złotymi medalami na międzynarodowych targach wynalazczości (Paryż (2014), Bruksela (2014, 2016), Bangkok (2019), Kuala Lumpur 2019)). Laureatka Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju w kategorii Naukowiec Przyszłości 2020. Kierowała projektami badawczo-rozwojowymi finansowanymi przez MNiSW, NCN, NCBiR, Fundusze Norweskie oraz WFOŚ. Odznaczona w 2012 Medalem Komisji Edukacji Naukowej. W 2010 otrzymała nagrodę SOWA, Najlepszy Nauczyciel Akademicki – wyróżnienie Samorządu Studentów Wydziału Chemicznego PG.