Rak dotyka ponad 100 milionów ludzi na całym świecie. Każdego roku diagnozuje się około 15 milionów nowych przypadków choroby. Szacowane koszty leczenia raka i opieki nad pacjentami przekraczają bilion USD rocznie. Związki mające szkielet 9,10-antrachinonowy w swojej strukturze są powszechnie stosowane w leczeniu raka, w tym w leczeniu ostrej białaczki, chłoniaków, guzów litych (np. Piersi, płuc, tarczycy, jajnika) i wielu guzów tkanek miękkich. Główną wadą antracyklicznych antybiotyków jest ich wysoka kardiotoksyczność i skłonność do generowania lekooporności w komórkach nowotworowych traktowanych tymi związkami. W związku z tym zapotrzebowanie na nowe związki o wyższej aktywności przeciwnowotworowej jest jednym z najważniejszych wyzwań współczesnej medycyny. Substancje tu opisane należą do grupy antybiotyków o działaniu cytostatycznym, hamujących podział komórek nowotworowych. Związki oparte są na pochodnych 9,10-antrachinonowych zawierających układ heterocykliczny w postaci pierścienia piperydynowego. Uzyskane pochodne wykazują znacznie zmniejszoną kardiotoksyczność, co pozwala na ich stosowanie w wyższych dawkach terapeutycznych, ze zwiększoną skutecznością przeciwko komórkom nowotworowym i wolniejszym generowaniem oporności. Opracowane metody syntezy umożliwiają szybkie i wydajne wytwarzanie cytostatycznych pochodnych antrachinonu.
Wybrane informacje:
- opracowana technologia otrzymywania cytostatycznych pochodnych antrachinonu, umożliwia ich szybką i wydajną produkcję.
- uzyskane pochodne charakteryzują się niską kardiotoksycznością, co umożliwia ich stosowanie w wyższych dawkach terapeutycznych i dzięki temu skuteczniejsze zwalczanie nowotworu.
- związki posiadające w swej strukturze szkielet 9,10-antrachinonu zaliczane są do najliczniejszej grupy antybiotyków – antracyklin, hamujących rozwój komórek nowotworowych.
