Łuszczyca jest poważną chorobą niezakaźną, występującą u 1-3% ludzi na świecie, występująca najczęściej w Europie i Ameryce Północnej. Obraz kliniczny choroby jest niejednorodny, co wynika z wieloczynnikowego podłoża, tj. oddziaływań czynników genetycznych, środowiskowych i zaburzeń funkcji układu immunologicznego (w tym również autoimmunologii).
Ocena stanu dermatologicznego pacjentów z łuszczycą przed, jak i po zastosowaniu odpowiedniego leczenia opiera się głównie na subiektywnej wizualnej opinii lekarza przy zastosowaniu wskaźnika PASI (ang. Psoriasis Area and Severity Index), PGPA (ang. Patient’s Global Psoriasis Assessment), bądź też BSA (ang. Body Surface Area). Parametry te cechuje trudność w prawidłowej i powtarzalnej ocenie pacjenta. Opracowany test molekularny umożliwia określenie profilu transkrypcyjnego komórek ludzkich keratynocytów poddanych ekspozycji na genisteinę, a w szczególności poznanie aktywności 30 genów zaangażowanych w patomechanizm łuszczycy, za pomocą ilościowej łańcuchowej reakcji polimerazy z obrazowaniem w czasie rzeczywistym (ang. real-time qRT-PCR). Modulacje poziomu ekspresji tych genów u chorych powoduje nasilenie procesu zapalnego toczącego się w naskórku bądź zwiększoną proliferacją keratynocytów osób dotkniętych łuszczycą.
Wybrane informacje:
- ilościowa łańcuchowa reakcja polimerazy z obrazowaniem w czasie rzeczywistym (ang. real-time qRT-PCR)
- test umożliwia określenie profilu transkrypcji ludzkich keratynocytów leczonych genisteiną, w szczególności ekspresji 30 genów zaangażowanych w patomechanizm łuszczycy
- poznanie molekularnej odpowiedzi pacjentów z łuszczycą na leczenie genisteiną możliwe poprzez określenie poziomu aktywności genów zaangażowanych w patomechanizm łuszczycy.
Łuszczyca jest poważną chorobą niezakaźną, występującą u 1-3% ludzi na świecie, występująca najczęściej w Europie i Ameryce Północnej. Obraz kliniczny choroby jest niejednorodny, co wynika z wieloczynnikowego podłoża, tj. oddziaływań czynników genetycznych, środowiskowych i zaburzeń funkcji układu immunologicznego (w tym również autoimmunologii). Genisteina jest związkiem naturalnym pochodzenia roślinnego należącym do grupy flawonoidów, wykazującym działanie protekcyjne dla wielu chorób. Liczne badania dowiodły, że genisteina posiada właściwości immunosupresyjne, zdolność inicjacji apoptozy i hamowania angiogenezy w komórkach nowotworowych. Wykazuje ona właściwości przeciwutleniające, przeciwmiażdżycowe, antymutagenne, antyalergiczne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgorączkowe, hipotensyjne i wiele innych. Prezentowany jest sposób identyfikowania odpowiedzi chorego na łuszczycę na leczenie genisteiną przy użyciu analizy poziomu aktywności genów zaangażowanych w patomechanizm łuszczycy. Określono grupę genów, których aktywność może być monitorowana i stanowić wskaźnik efektywności leczniczego działania genisteiny.
