Jednym z niepożądanych efektów cukrzycy jest uszkodzenie funkcji nerek (tzw. Nefropatia cukrzycowa), której skutkiem jest nieprawidłowa obecność białek w moczu pacjenta.
Obecnie powszechnie stosowaną metodą diagnozowania cukrzycy jest pomiar poziomu glukozy w osoczu krwi. Jest to inwazyjna i podatna na czynniki zewnętrzne metoda, przez co nadal istnieje zapotrzebowanie na znalezienie skutecznego, bezinwazyjnego oraz szybkiego sposobu wyrywania cukrzycy.
Istotą oferty wynalazku jest zestaw dwóch peptydów (substratów), o właściwościach fluorogenicznych. Peptydy te ulegają hydrolizie w obecności enzymów proteolitycznych (ADAM10 i ADAM17) uwalnianych i obecnych w moczu chorych na cukrzycę.
Potencjał diagnostyczny metody opartej na ocenie aktywności hydrolitycznej enzymów proteolitycznych w moczu ludzkim poprzez pomiar aktywności fluorogenicznej ich substratów wykazał, że aktywność enzymów proteolicznych w moczu chorych na cukrzycę jest znacznie większa niż u osób z prawidłowym poziomem we krwi.