Opracowana metoda wykorzystuje fluorescencyjny substrat proteasomu 20S o właściwościach samowygaszających (kwas 2-aminobenzoesowy (ABZ)-Val-Val-Ser-Tyr-Ala-Met-Gly-Tyr(3-NO2 )-NH2 , charakteryzujący się wysoką wartością stałej specyficzności (rzędu 7,5×105 M-1×s -1 ) oraz niskimi limitami oznaczalności i detekcji, wynoszącym odpowiednio 32 pM i 5pM. Wartości te świadczą o tym że związek jest hydrolizowany przez proteasom z dużą wydajnością, a ponadto już w obecności 32 pM enzymu.
Opracowana procedura oznaczania aktywności proteasomu wymaga niewiele czasu (60 minut), jest nieskomplikowana (polega na zmieszaniu 2 roztworów) oraz wymaga niewielkiej ilości łatwo dostępnego materiału biologicznego jakim jest ludzki mocz (minimalna objętość 50µl). Wzrost fluorescencji w czasie jest jednoznaczny z obecnością w moczu aktywnego proteasomu, co daje możliwość potwierdzenia występowania nowotworu.
Wybrane informacje:
- bardzo silna korelacja między obecnością proteasomu 20S w ludzkim moczu oraz występowaniem raka pęcherza
- sonda fluorscencyjna może stanowić niezwykle przydatne i skuteczne narzędzie diagnostyczne do wykrywania raka pęcherza, gdzie wzrost fluorescencji sondy wykazuje obecność proteasomu S20 w moczu pacjenta
- sonda wykorzystuje fluorescencyjny substrat proteasomu 20S o właściwościach samowygaszających (ABZ)-Val-Val-Ser-Tyr-Ala[1]Met-Gly-Tyr(3-NO2 )-NH2
- znakowany peptyd charakteryzuje się znakomitymi limitami oznaczalności i detekcji, wynoszącymi odpowiednio 32 pM i 5pM
Proteasomy stanowią grupę białkowych kompleksów wewnątrzkomórkowych odpowiedzialnych za rozkład proteolityczny zbędnych lub nieaktywnych białek do krótkich peptydów, rozkładanych następnie do pojedynczych aminokwasów, które mogą zostać wykorzystanie do syntezy nowych białek. Wykazano bardzo silną korelację między obecnością proteasomu 20S (który może być wydzielany z komórek) w ludzkim moczu oraz występowaniem raka pęcherza. Istniejące techniki diagnostyczne umożliwiające detekcję aktywności proteasomu w osoczu wykazują niewystarczającą czułość i specyficzność, uwidaczniając zapotrzebowanie na nową, skuteczną metodę wykrywania obecności proteasomu 20S.
