Przedmiotem wynalazku są:
- związki koordynacyjne oksowanadu(IV) z anionami: tiodioctanowym (TDA), iminodioctanowym (IDA), dipikolinianowym (dipic), diglikolinianowym (ODA), N-metyloiminodioctanowym (mIDA) oraz 4,4′-dimetoksy-2,2′-bipirydylem (dmbipy), 1,10-fenatroliną (phen), 2,2′-bipirydylem (bipy) lub dimetylosulfotlenkiem (DMSO) i
- związki koordynacyjne dioksowanadu(V) zawierające w sferze koordynacyjnej anion dipikolinianowy (dipic) oraz sprotonowane cząsteczki 2-fenylopirydyny (2-ppyH) lub 2-(4-metylofenylo)pirydyny (tpyH) jako przeciwjony.
Zastosowanie:
- produkcja polietylenu i jego kopolimerów (m.in. LDPE, HDPE),
- synteza materiałów funkcjonalnych o regulowanej masie molowej,
- wdrożeniach przemysłowych w miejsce klasycznych katalizatorów Zieglera–Natta lub metalocenowych
Przewaga technologiczna związków:
- wyższej aktywności przy niższym zużyciu kompleksu,
- odporności na działanie powietrza,
- zdolności do prowadzenia reakcji syntezy w środowisku wodnym,
- niższych kosztach wytwarzania (brak metali szlachetnych, prosta synteza).